Ήταν εκεί, χθες το βράδυ, ή σήμερα το πρωί, ανάλογα με το πώς το βλέπεις.
Κυρία με μπλε τζιν, στενά τζιν, και μπότες!
Θα μπορούσε να είναι κάποια κυρία Πόρσια...
Αλλά, το όνομα Pooja έρχεται στο μυαλό για κάποιο λόγο!! (Ίσως επειδή θα την πληρώσει και πάλι σήμερα hehe. Τόσο ωραίο!)
Έκανα σπασίματα κοντά, μια εξαιρετική, εξαιρετική άσκηση, όχι μόνο για λόγους τεντώματος, αλλά και για να σφίξω ολόκληρο τον πυρήνα και τις πλευρές, καθώς και μια μεγάλη κίνηση για να σας ανοίξω sissies αν πάρετε drift μου, και ένα κάνω τακτικά, ένα που θα πρέπει να κάνετε τακτικά επίσης, και να πάρει πάρα πολύ καλή σε - και είναι μια από τις μεγάλες κινήσεις που αναφέρονται στο επερχόμενο βιβλίο «Sissy Workouts».
Τα έκανε κι αυτή, και οι μπότες μου τράβηξαν την προσοχή, νομίζω.
Δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς τι σκεφτόμουν, αλλά ήθελα «ένα πόδι πάνω μου» αν με πιάνεις!
Μόνο που το ήθελα στα χωρισμένα μου πόδια για να τα σταθεροποιήσω περισσότερο.
Δεν ρώτησα, αλλά τότε κάτι συνέβη, δεν ξέρω ή θυμάμαι τι.
Και μπουμ, τα πόδια της - και τα δύο - ήταν πάνω μου!
Αυτές οι καφέ μπότες, νομίζω ότι με κοιτάζουν.
Τώρα τα πόδια μου είναι ΣΤΑΘΜΙΑ, εγώ πείραξα.
Με κοίταξε αυστηρά, δεν πήρε το αστείο.
Δεν φάνηκε να το βρίσκω αστείο στο παραμικρό.
Ουπς!
Θα αφαιρεθεί, ήταν έτοιμος να το κάνει τόσο γρήγορα, όταν γάβγιζε «περιμένετε»!
Έλεγα κάτι για την επίδραση του - αλλά είσαι σε φόρμα, δεν χρειάζεται να το κάνω αυτό αργά.
«Είμαι ο μόνος κουβαλητής της οικογένειας!» Γάβγισε.
Τώρα ξέρω ότι ήταν σίγουρα Pooja Memsahib... ΤΖΙ!
Δεν ξέρω γιατί το είπε αυτό σε εκείνο το σημείο. Χε. Δεν ήταν συνδεδεμένο, ή ήταν;
Αλλά τέλος πάντων, αυτή είναι η Πούτζα για σένα...
Τέλος πάντων, τότε έκανε κάτι που δεν έχετε διαβάσει ακόμα (και αυτό είναι ένα βιβλίο μαζί με την πριγκίπισσα Joanie απλά ΠΡΕΠΕΙ να διαβάσετε το φίλο μου, αν είστε σε femdom).
Κοιτούσε τα κάτω πόδια μου, το παντελόνι τυλιγμένο για να αποκαλύψει το μοσχάρι... ένα τριχωτό μοσχάρι, και γέλασα.
«Τα τριχωτά μου πόδια!»
Οι γυναίκες έχουν πει ότι είναι σέξι ως κόλαση.
Πούτζα... λοιπόν, ο απαιτητης ήταν αυστηρός ως συνήθως!
«Σαν χωρικός!» Γάβγισε!
Οπσί πάλι!
«Θα τα ξυρίσω... «, πήγα, κάπως διστακτικά...
Θα μπορούσα κάλλιστα να μην πω τίποτα, οι λέξεις αναπήδησαν από την κυρία, αυτά τα μπλε τζιν είναι ακόμα τόσο σφιχτά!
Οι μπότες είναι ακόμα...
Και μετά χωρίς προειδοποίηση άρπαξε μια τούφα μαλλιών και τραβήχτηκε!
Και συνέχιζε να τραβάει, να με κοιτάζει επίμονα - τόσο τρομερά επώδυνο, θα νόμιζες;
Εκτός από κάποιο περίεργο λόγο, δεν ένιωσα καθόλου πόνο!
Θυμάμαι τους όμορφους συμπατριώτες της Πούτζα να την κοιτάζουν, να γκρινιάζουν.
Μια μου είπε ακόμα «Και έτσι είναι!»
Αγόρι ξέρω. Χε.
Εκείνα τα άλλα κορίτσια εμφανίστηκαν σε άλλα ονειρικά σενάρια στο μυαλό μου χθες το βράδυ - δεν μπορώ να τα θυμηθώ όλα, συμπεριλαμβανομένης μιας ζωντανής σκηνής που μου ήρθε στο μυαλό - που δεν σχετίζεται με φέμδομ - μόλις ξύπνησα.
Πρέπει να σου αρέσει όταν ο τρίτος τόμος ενός βιβλίου κατεβάζει τον εαυτό του στον εγκέφαλό σου όταν κοιμάσαι!
Τέλος πάντων, αυτό το είδος των βασανιστηρίων δεν έχει αναφερθεί καθόλου σε κανένα από τα βιβλία μου μέχρι στιγμής. Χε.
Θα αναφερθεί στον τρίτο τόμο της μεγαλύτερης - ενδεχομένως σειράς βιβλίων ποτέ - Pooja Memsahib... ΤΖΙ!
Θα θέλετε να πάρετε τα χέρια σας σε αυτό ΤΩΡΑ φίλε μου, πραγματικά ένα από τα καλύτερα ποτέ από Watson και αυτό είναι κάτι λέει.
Και αυτό είναι όλο.
Θα γυρίσω σύντομα.
Καλύτερο,
Μάικ Γουάτσον
Υ.Γ. - Αυτές οι μπότες είναι ΜΕΓΑΛΕΣ για να σπας μπάλες πάρα πολύ!